Groningen

De psyche van een kind is een kleurrijk landschap doordrenkt met fantasie en oneindige mogelijkheden. Spelenderwijs vormt een kind uit dit landschap een beeld van wat het leuk vindt; wie het dus is, en wie of wat het wil zijn. Het vervult hiermee stapje voor stapje zijn of haar unieke potentie en ontdekt de unieke talenten die het heeft. Deze talenten zijn de pareltjes die het kind later weer terug kan geven aan de maatschappij.     

Toen ik zelf nog een jongetje was, kreeg ik van een vriendje een versleten en lekke rood-witte voetbal, omdat mijn moeder zich geen nieuwe voetbal kon veroorloven. Ik zag daar zó veel meer in dan de loshangende kunstleren vakjes die als kleine vlaggetjes wapperden terwijl de bal amper nog rolde over de stoeptegels. Ik zag in de versleten bal een gloednieuwe en glanzende Adidas, de stoep zag ik als de kort gemaaide lichtgroene grasmat van het Stadio San Paolo in Napoli, en de wind in de bomen klonk als tientallen duizenden mensen die mij toezongen: “MARADONA! MARADONA!  MARADONA! MARADONA!”     

Kinderen hebben weinig nodig om te dromen. In mijn geval was zelfs een stervende bal in staat een droom te baren. Desnoods was het schoppen tegen een wolk lucht ook afdoende geweest. Toch rijst de brandende vraag of goed gekozen speelgoed, waarbij de jonge geest wordt geprikkeld, in staat is om de ontwikkeling van kinderen te stimuleren en zelfs te versnellen? Het antwoord is simpel; een kind dat leert tellen met zijn vingers dreigt achterop te raken vergeleken met zijn vriendje dat dit leert met een leuk interactief Playstation 4 spelletje.      

Door te dromen geven wij vorm aan onze realiteit, beweren de psychologen. Ook de volwassenen gaan juist om deze reden spelenderwijs door het leven. Anders gezegd, we gaan spelenderwijs om met de chaos van het alledaagse leven: we onderhandelen op de markt, we leggen onze standpunten uit tijdens vergaderingen, we profileren ons voor promotie op het werk, we volgen een opleiding, we daten om potentiële partners beter te leren kennen, we debatteren in de raad en we prikkelen elkaar met humor.

Dit zijn allemaal spelletjes waarvan we leren en waarmee we de toekomst inrichten; hiermee vervullen ook wij als volwassenen stapje voor stapje onze unieke potentie. Jong én oud kunnen dus feitelijk niet leven zonder te spelen. Maar wat nu als de samenleving de kinderen hun speelgoed afneemt? En wat als de samenleving een groot deel van de volwassenen letterlijk buitenspel zet? Bijna één miljoen mensen leven in ons land in armoede en hebben geen toegang tot Playstation 4 spelcomputers, de arbeidsmarkt of dure opleidingen. Onlangs heeft de fractie van SP Groningen onder leiding van Jimmy Dijk vragen gesteld aan wethouder Isabelle Diks van GroenLinks.

Onder haar verantwoordelijkheid schafte het college speelgoed- en kledingbonnen af, waarvan de raad had afgesproken dat ze aan kinderen van arme ouders zouden worden uitgedeeld. Heeft wethouder Diks hierdoor niet een hoop kinderen in letterlijke zin beroofd van hun dromen? Helaas is de speelgoedbonnenaffaire maar één symptoom van een veel groter maatschappelijk probleem; meer geld gaat naar de mensen die er al voldoende van hebben. Deze mensen kunnen zich de stimulans van dure ‘spelletjes’ en hierdoor dure dromen permitteren, terwijl de mensen met een laag inkomen zo vaak tegen de muur zijn gelopen dat ze niet eens meer durven te dromen over hun toekomst.      

De financiële ongelijkheid die heerst in onze samenleving zorgt dus wel degelijk voor ongelijke kansen. Daar de warme en comfortabele droomwolk blijft hangen bij de kansrijke bovenlagen, zit de onderlaag van de samenleving vast in een onvruchtbare en koude nevel die door de zwaartekracht altijd weer naar beneden toe zal zakken.

SP Groningen voert momenteel actie om de speelgoed -en kledingbonnen uitgedeeld te krijgen aan arme gezinnen. Onder andere gemeenteraadkandidaat Azza Heles (op de foto hierboven) zet zich hier met veel passie voor in, door ouders te organiseren en handtekeningen te verzamelen. ​​Maar wat ons betreft is dit maar de eerste stap. We gaan er de komende jaren alles aan doen om de minderbedeelden de kracht en de middelen te geven die ze nodig hebben om zelf hun verloren dromen terug te pakken.

Ranko Toljaga
Bestuurslid SP Groningen