Groningen

De rekening van de crisis niet op het bordje van de zwaksten

De SP vindt dat iedereen naar vermogen zou moeten werken, want werk is ontzettend belangrijk. Het geeft mensen de mogelijkheid voor zichzelf en voor anderen te zorgen en een bijdrage te leveren aan de samenleving. Via werk kun je jezelf ontwikkelen en ontmoet je andere mensen.

Maar aan de praktijk van 'werk en inkomen' kan nog heel wat worden verbeterd, zoals de kansen op de arbeidsmarkt, met name voor mensen met weinig opleiding of een arbeidsbelemmering, onrechtvaardige inkomensverschillen, zeggenschap, arbeidsomstandigheden en toereikende uitkeringen voor mensen die niet meer (volledig) kunnen werken.

De afgelopen jaren is in Groningen flink geïnvesteerd in de strijd tegen armoede en uitsluiting. Daar moet mee doorgegaan worden, om te voorkomen dat de rekening van de crisis op het bordje van de zwaksten komt te liggen.

Werk

• Er komt een Gronings Jeugdwerkgarantieplan: de kern daarvan is dat het geld dat jongeren anders aan uitkering zouden krijgen, ingezet gaat worden om ze in dienst te nemen op een werkervaringsplaats tegen een volwaardig loon.
• Momenteel werken nog 200 Groningers in een gesubsidieerde baan. Zoals het nu lijkt, stopt hun baan op 1 januari 2015 terwijl zij nauwelijks of geen kansen hebben op de arbeidsmarkt. Dat is een ramp voor de mensen die ontslagen dreigen te worden en levert minstens 13 instellingen die een belangrijke rol in de stad vervullen grote problemen op. Wij willen dat de gesubsidieerde banen die er nu nog zijn ook na 1 januari 2015 bestaan.
• Het kabinet heeft van de sociale werkvoorziening een sterfhuis gemaakt. Vanaf 2015 komt er niemand meer in en op termijn worden 70.000 van de huidige 100.000 plekken geschrapt. Als gemeente kunnen we dit beleid niet veranderen. Wat Groningen wel moet doen, is uiterst zorgvuldig omgaan met haar mensen in de sociale werkvoorziening. Het Groningse SW-bedrijf Iederz moet daarom onderdeel blijven van de gemeentelijke organisatie.
• Het geld dat de gemeente krijgt om mensen aan het werk te helpen moet ook ingezet worden om mensen vooruit te helpen die erg moeilijk een reguliere betaalde baan kunnen vinden. Het mag niet alleen gebruikt worden om mensen met aanzienlijke kansen op de arbeidsmarkt zo snel mogelijk uit de bijstand te laten uitstromen. Bij de reïntegratieactiviteiten moet voorkomen worden dat mensen tijdelijk hoop geboden wordt en weer aan hun lot overgelaten worden na een kort project.
• De gemeente moet terughoudend zijn met het inzetten van werken met behoud van uitkering als reïntegratie-instrument. Langer dan zes maanden werken zonder loon is taboe.
• Als lokale overheid heeft de gemeente een extra verantwoordelijkheid voor mensen in lager geschoolde/betaalde banen. De gemeente moet er alles aan doen om in eigen huis deze banen te behouden. We stoppen zo snel mogelijk met het aanbesteden van schoonmaak-, kantine-, beveiligings- en vergelijkbare diensten. De medewerkers die dit belangrijke werk voor de gemeente verrichten komen weer gewoon in dienst.
• De gemeente neemt zelf arbeidsgehandicapten in dienst en stelt als voorwaarde bij aanbestedingen en subsidies dat de partners waarmee ze in zee gaat dat ook doen. Bij aanbestedingen worden ook afspraken gemaakt over het in dienst nemen van werkzoekenden.
• Vrijwilligerswerk heeft een belangrijke sociale functie en is van grote waarde voor hen die het uitvoeren. Als het maar leuk, zinnig én vrijwillig is. Het mogelijk maken van vrijwilligerswerk en het stimuleren tot deelname eraan is een verantwoordelijkheid van gemeente en maatschappelijke instellingen. Elke vorm van verplicht vrijwilligerswerk wijzen we af.

Inkomen

• De gemeentelijke inkomensvoorzieningen voor mensen met een laag inkomen blijven overeind, zoals de witgoedregeling, langdurigheidstoeslag, bijzondere bijstand en collectieve ziektekostenverzekering). Dat betekent dat er geen cent op bezuinigd wordt. De aanbiedingen via stadjerspasonline worden uitgebreid.
• Het huidige digitale minimaloket geeft nu alleen overheidsinformatie. Er moet een duidelijke internetsite komen waar alle informatie over werk en inkomen op staat en waar veel handige tips op komen die mensen met een kleine portemonnee of met geldproblemen helpt rond te komen en prettiger te leven. Bijvoorbeeld tips over hoe iemand goedkoop kan internetten, kan uitgaan voor weinig geld en over hulp bij solliciteren.
• De gemeente Groningen en Menzis kennen een regeling waarbij inwoners van de gemeente Groningen met een inkomen tot 110 procent van de bijstandsnorm, met een forse korting gebruik kunnen maken van een collectieve zorgverzekering met een ruime dekking. De gemeente gaat met Menzis onderzoeken hoe de huidige dekking nog verder uitgebreid kan worden.
• De gemeente stopt onmiddellijk met het verstrekken van tweedehandsgoederen binnen de witgoedregeling. Met de witgoedregeling kunnen mensen die al vijf jaar van een bijstandsuitkering moeten leven, één keer in de acht jaar hun kapotte wasmachine, koelkast of kookplaat vervangen. Een een belangrijke voorziening, die mensen in de bijstand zekerheid geeft om te beschikken over volwaardig witgoed. Het verstrekken van tweedehandsgoederen is een forse verslechtering. Het creëert onnodig onzekerheid over de levensduur van de tweedehandsapparatuur, kan zorgen voor hogere verbruik- en gebruikskosten en het ontneemt bijstandsgerechtigden de keuzemogelijkheid waardoor zij per definitie tweedehands goederen opgedrongen krijgen.
• De kwijtschelding van de afvalstoffenheffing voor mensen die moeten rondkomen van een minimuminkomen moet worden verruimd. De kwijtschelding geldt nu voor huishoudens die langer dan vijf jaar gedeeltelijke kwijtschelding krijgen. De termijn van vijf jaar moet teruggebracht worden naar drie jaar en de afvalstoffenheffing moet volledig kwijtgescholden worden. Dit levert 2500 Groningse minimahuishoudens jaarlijks 100 tot 200 euro op.
• Er komt een nieuw Armoedepact: de gemeente neemt het voortouw om de inzet te bundelen van alle organisaties en bedrijven die iets tegen armoede (vooral bij kinderen) kunnen doen.
• De schuldhulpverlening blijft minimaal op het huidige niveau. Stadjers moeten zonder wachttijden een beroep kunnen doen op deskundige schuldhulpverlening en de Groningse Kredietbank moet de mogelijkheden behouden om preventief te kunnen werken.