Groningen

Volgens het Groningse D66-raadslid Wieke Paulusma maakt huishoudelijke hulp mensen inactief. Daarom betoogde ze afgelopen zaterdag in deze krant dat dit niet onder zorg hoort te vallen. Op deze elitaire verdraaiing van de werkelijkheid valt het nodige aan te merken.

Dit opiniestuk is gepubliceerd in het Dagblad van het Noorden op 7 november 2014.

Het stadsbestuur van D66, PvdA, GroenLinks en de VVD wil fors bezuinigen op de thuiszorg. Door middel van zogenaamde 'keukentafelgesprekken' wil het stadsbestuur kijken welke zorg mensen nodig hebben en zo passende zorg bieden. Passende zorg, daar kan niemand tegen zijn. De SP twijfelt er echter aan of dit de ware redenen van deze gesprekken zijn. De grote bezuinigingen lijken het daadwerkelijke doel van deze 'keukentafelgesprekken' te verraden. Financiële doelstellingen verkopen onder het mom “we bieden zorg op maat” is niets anders dan een wolf in schaapskleren.

Vorige week sprak ik een thuiszorgcliënt die een dag eerder een 'keukentafelgesprek' had gevoerd. Het was een 78-jarige vrouw met een rollator. Vanaf haar 17e heeft ze hard gewerkt als naaister. Ze moet van weinig geld rondkomen, maar dat vond ze geen probleem. Zo is ze groot geworden. Zeven jaar geleden was ze van de trap gevallen, en moest een beroep doen op thuiszorg. Ze kreeg de zwaardere vorm van huishoudelijke zorg. Toe haar een jaar later werd gevraagd of dit wel voldoende was antwoordde mevrouw: “Ik red mij wel”.

Tijdens het 'keukentafelgesprek' was mevrouw alleen. Voorafgaand aan het gesprek werd haar op het hart gedrukt dat het gesprek niet werd gevoerd om haar zorg af te pakken. Het was leuk en gezellig. Er werd gevraagd wat mevrouw nog zelf kan. Haar buurman doet zo nu en dan boodschappen voor haar. Zelf doet ze zelf haar steunkousen aan. Mevrouw is enig kind, zonder partner en geen familie meer.

De conclusie van het gesprek was dat mevrouw ondanks haar 78 jaar nog goed bij de pinken is. De zwaardere vorm van huishoudelijke zorg vervalt daarom vanaf medio 2015 en wordt vervangen door een lichtere vorm. Volgens D66 is dat echter géén zorg. Deze kan dus vanaf 2016 ook voor haar verdwijnen. Ze moet het zelf maar regelen en betalen.

Tijdens het raadsdebat over de toekomst van de zorg uitte ik namens de SP mijn zorgen over de gevolgen van de bezuinigingen. Wanneer ik in de raad deze zorgen uit lijkt het echter alsof ik tegen een muur praat. Ze gaan volledig langs partijen zoals D66 heen. Buiten de muren van het stadhuis is het echter een heel ander verhaal. Er is geen enkel draagvlak onder cliënten, werknemers in de zorg of onder de mensen op straat. Volgens al deze mensen gaat het afschaffen van de lichte huishoudelijke zorg grote problemen opleveren. Daarom stemde de SP -als enige- tegen deze plannen, wij vinden de bezuinigingen op thuiszorg veel te fors én ronduit asociaal.

Het kabinet verwacht dat mensen langer thuis blijven wonen. Het is juist de huishoudelijke hulp die dit mogelijk maakt. Zij zorgen ervoor dat ouderen tijd over hebben om de deur uit te gaan voor sociale activiteiten. Zij signaleren ook of mensen nog in staat zijn voor zichzelf te zorgen, of dat er meer hulp nodig is. Het afschaffen van de thuishulp is niets meer dan een ordinaire bezuinigingsmaatregel die de maatschappij meer gaat kosten dan alleen geld.

Onze zorgen morgen dan in het stadhuis tegen een muur stuiten, als ik het verhaal van de 78-jarige vrouw hoor wil ik die muur afbreken. Achter een muur kun je schaamte verbergen. Achter de muren van het stadhuis kun je je verschuilen achter mooie termen als 'zelfredzaamheid' en 'participatiesamenleving'. Mensen die hulp nodig hebben vertellen dat ze maar zelfredzaam moeten is ze in de kou laten staan. Of, zoals de 78-jarige vrouw zei, “je krijgt het gevoel dat ze van je af willen”.

Het feit dat een D66-raadslid dit probeert te verpakken met het argument dat het “beter is voor de mensen zelf” getuigt van geen enkele realiteitszin en medemenselijkheid. Wat mij betreft ben je dan de schaamte voorbij.

Jimmy Dijk,

Fractievoorzitter SP Groningen