Groningen

Foto: Mike Deerkoski

"Ik voelde me in lijn met mezelf en mijn behoefte iets groters te dienen", zei hij over zijn keuze voor juist dit bedrijf.  Dit zijn uitspraken die een CEO van een multinational, met maar één streven namelijk maximale winst, gewoon kan doen, zonder dat de hele zaal in een deuk ligt, en zonder dat zo'n interviewer zegt:  "Man, je verkoopt telefoontjes, doe even normaal!".  Het is de plaag van het Leiderschap. 

Leiderschap is de mystificatie van ondernemers en machthebbers. Dat is al erg genoeg, maar het  is helaas niet beperkt gebleven tot de bovenlaag. Cursussen Leiderschap trekken veel belangstellenden en dat heeft ertoe geleid dat er inmiddels hordes aan onuitstaanbare mensen rondlopen, die zelfs als vrijwillige baancommissaris van de plaatselijke tennisvereniging 'hun stijl van leiderschap' willen uitleven. Nog erger is, dat het ook de politiek raakt.

Door het omarmen van het Leiderschap zijn politiek, mainstream media en grootbedrijf dezelfde liberale Leiderschapstaal gaan uitkramen:  Tim Cook, Obama, Sigrid Kaag, Oprah Winfrey, Jesse Klaver, Eva Jinek, Paul Polman, Maxima: wat maakt het nog uit? Ze staan allemaal naast elkaar, om te 'werken aan een betere wereld'. Wie begint er dan nog over regulering en belasting betalen?

Daarnaast heeft al dit mooie leiderschapsgepraat in de praktijk voor de meeste burgers en hun natuurlijke leefomgeving geen enkele vooruitgang gebracht. Sterker nog: het verdoezelt onrechtvaardigheid en industriële milieuvervuiling. Dat leidt tot het wegvallen van geloof in de politiek. Mensen haken af, en dat moet stoppen: dus minder Leiderschap, meer Zeggenschap!