Groningen

Er moet enorm bezuinigd worden, 100 tot 150 miljoen is nu de verwachting maar de tekorten liepen zelfs tijdens debat nog verder op. Waar moet dat geld gezocht worden? Daarover debatteerde de gemeenteraad woensdag. De SP-fractie nam duidelijk stelling. Grote kans dat een tram aanleggen niet mogelijk is om zo de stad een sociaal en maatschappelijk failliet te besparen.

‘Flexibele ruimte’ het lijkt het toverwoord om te voorkomen dat de gemeente de artikel 12 status ooit zal bereiken, met andere woorden: voorkomen dat de gemeente onder curatele komt te staan. Het is alles in je begroting dat je kan wegbezuinigen. Maar zo betoogde SP-fractievoorzitter Eelco Eikenaar ‘het is een verraderlijke term. Het beschrijft niet dat wat je aanvaardbaar vind om weg te bezuinigen.’

Eikenaar: ‘Bijzondere bijstand, het rijke culturele leven in de stad, onze investeringen in de WMO, geld dat we in veiligheid steken en het onderhoud van de wijken, het is allemaal flexibele ruimte. Het is allemaal weg te bezuinigen, gaten in de begroting te dichten om zo te voorkomen dat we een artikel 12 gemeente worden. Maar mocht het zover komen dan heeft de Groninger samenleving allang de artikel 12 status bereikt. Dan is Groningen allang geen sociale gemeente meer, wordt de sociale samenhang afgebroken, worden onze wijken niet meer fatsoenlijk onderhouden, is de zorg onder de maat en staat de veiligheid in onze stad zwaar onder druk. Dan is de stad sociaal en maatschappelijk failliet.’

Waar moet het geld dan vandaan komen? ‘Grote projecten’ aldus Eikenaar. ‘Het is waarschijnlijk onvermijdelijk om daarin te snijden. Ik lijk daarover flink van mening te verschillen met de wethouder. Alles staat open is de boodschap van de wethouder. Alles maar bij de tram wordt er altijd wel heel sterk benadrukt dat wanneer we daarmee stoppen we een bereikbaarheidsprobleem laten liggen. Dat is juist, begrijp me niet verkeerd. Maar de nadruk die er op wordt gelegd baart me wel zorgen. Waarom wordt die nadruk niet met evenveel kracht gelegd op de problemen die we creëren wanneer we gaan snijden in zorg, sociaal beleid, onderhoud en veiligheid? Eerlijk gezegd denk ik dat we straks moeten kiezen tussen een bereikbaarheidsprobleem en een sociaal en maatschappelijk faillissement. Ik kan u zeggen: dat wordt voor ons geen moeilijke keuze.’

Tijdens het debat werd duidelijk dat het tekort nog verder oploopt. Door tegenvallende verkopen van bedrijventerreinen komt er bovenop de 110 tot 150 miljoen euro nog eens 25 tot 40 miljoen euro. Weer een flinke tegenvaller die volgens Eikenaar een onderstreping zijn van het belang om 'scherpe politieke keuzes' maken.