Groningen

nieuwe afspraken maken, met meer betrokkenheid van de wijkbewoners

Iedereen moet prettig kunnen wonen in een ongedeelde stad. Dat is kort samengevat het doel dat de gemeentelijke bemoeienis met de volkshuisvesting moet hebben.

Om het te realiseren is het nodig dat de woningcorporaties voldoende financiële armslag hebben, dat gemeente en woningcorporaties nauw samenwerken en dat de bewoners van de wijken een belangrijke stem hebben in wat er in hun buurt gebeurt.

Het Woonakkoord, dat PvdA en VVD gesloten hebben met D66, ChristenUnie en SGP, maakt goed volkshuisvestingsbeleid vrijwel onmogelijk. De woningcorporaties moeten jaarlijks 1,7 miljard aan extra belasting ophoesten en kunnen dat alleen door de huren te verhogen en allerlei investeringen in nieuwbouw, onderhoud en voorzieningen te schrappen. Het VVD-standpunt dat de sociale huursector te groot is en afgebroken moet worden, wordt helaas omarmd door de PvdA.

Naast verzet tegen het landelijke beleid, moet in Groningen het volgende gebeuren:

• Er moet een nieuw 'Lokaal Akkoord', komen: een serie afspraken tussen gemeente en woningcorporaties. Bij de totstandkoming hiervan moeten de de huurders- en wijkorganisaties meer te vertellen krijgen dan bij de eerdere akkoorden.
• Met sloop en verkoop van betaalbare huurwoningen moet erg terughoudend omgegaan worden. Voortdurend moet gekeken worden naar de wachttijd voor een sociale huurwoning. Als die sterk oploopt, moeten sloop en verkoop van betaalbare huurwoningen helemaal gestopt worden.
• Nieuwbouw van sociale huurwoningen moet doorgaan. Als de woningcorporaties dat niet doen, moet de gemeente het initiatief nemen en hiervoor een nieuw gemeentelijk woningbedrijf oprichten.
• Er moeten harde afspraken komen over de aantallen op te knappen en te isoleren huurwoningen.
• Net als in de voorafgaande jaren moet er ook in de komenden vier jaar een lokaal akkoord-budget zijn voor de aandachtswijken waaruit allerlei voorzieningen betaald kunnen worden die de leefbaarheid van de wijk verbeteren. De invloed van de wijkbewoners bij de besteding moet vergroot worden.
• Ruimtelijke segregatie (aparte wijken voor armen en rijken, allochtonen en autochtonen) moet tegengegaan worden. Nieuwbouwwijken moeten een mix van koop- en sociale huurwoningen krijgen. Op vrijkomende plekken in rijke wijken moeten betaalbare woningen gebouwd worden en op plekken in armere wijken wat duurdere. Als het nodig is om de eenzijdigheid van bepaalde straten te doorbreken, worden de vrijkomende huizen in zo'n straat niet via Woningnet verdeeld, maar via gerichte toewijzing.
• De gemeente moet een actief leegstandbestrijdingbeleid voeren: bemiddelen dat woningcorporaties en makelaars plannen maken voor de verbouw van kantoorpanden tot jongerenhuisvesting en met de winkeliers creatieve oplossingen bedenken voor leegstaande winkelpanden.