Onze stad kent naast veel mooie plekken, grote sociale samenhang en gezelligheid helaas ook veel tekorten. De SP vindt dat de politiek die tekorten zo snel mogelijk moet oplossen. Een aantal voorbeelden:
Politici die ‘daar gaan wij niet over’ zeggen, leggen zich neer bij de status quo, terwijl het vaak om ingrijpende misstanden in de samenleving gaat. Dat moet en kan anders.
Afgelopen maand hebben de partijen D66, PvdA, VVD en GroenLinks in Groningen hun coalitieakkoord opengebroken. Hierdoor wordt er 6 miljoen euro uitgeven aan vliegveld Eelde, terwijl in het coalitieakkoord “Voor de verandering” het volgende stond:
Begin november is weer het jaarlijkse inspiratiefestival Let’s Gro. Dat festival wordt dit jaar voor de tweede keer afgesloten met een “Open Raad”. Tijdens die Open Raad kunnen inwoners van de stad hun idee komen “pitchen” voor gemeenteraadsleden. Vorig jaar liet de SP-fractie al weten hier niet bij aanwezig te zijn maar de wijk in te gaan.
Lees hier en hier waarom. Dat kwam ons op kritiek te staan, want het kon toch allebei en “dit was toch zo’n leuk initiatief”. En juist dat laatste argument raakt kant noch wal. Wij wegen namelijk altijd zorgvuldig af waarom we iets doen, we doen dingen niet alleen omdat iets “zo lekker vernieuwend is”.
In de zomer stopt de gemeenteraad van Groningen met vergaderen, net als vele andere gemeenteraden. Dit noemt men “het reces”. Voor SP’ers is dit het moment om meer dan anders de buurt in te gaan. In de zomer is het langer licht, zijn mensen buiten op straat of in de tuin en hebben meer contact met hun buurtgenoten. Ideaal om dan in gesprek met bewoners te gaan over hun leef-, woon- en werkomgeving. Vanavond gingen we met bewoners langs de deuren in de Grunobuurt (foto boven) en in Cortinghborg (foto onder).
Er wordt ons wel eens verweten dat wij voor één kant kiezen. Dat klopt. Wij kiezen de kant van een groot deel van de Stadjers waar het college tot nu toe te weinig oog voor heeft. Wij kiezen de kant van huurders en woningzoekenden. Wij kiezen de kant van de Stadjers die menswaardige zorg nodig hebben. Wij kiezen de kant van werkenden en werkzoekenden. Wij kiezen de kant van de Stadjers die elke maand de touwtjes aan elkaar moeten zien te knopen.
Ongeveer een half jaar geleden vond in Groningen de eerste “open raad” plaats. In een paar minuten konden Stadjers, na een voorselectie, hun ideeën presenteren voor gemeenteraadsleden. Ideeën konden geadopteerd worden door raadsleden om verder uitgewerkt te worden. De SP-fractie deed destijds niet mee, maar ging in plaats daarvan de wijk Selwerd in om bij mensen aan te bellen en te praten over hun buurt, hun wijk, hun stad. Een manier van werken die voortkomt uit de analyse dat echte democratische vernieuwing alleen afgedwongen kan worden. Dat betogen we in dit stuk.
Het is nog maar de vraag of de VVD in Den Haag op tijd een beroep op Joost van Keulen zal doen. De VVD-wethouder stapelt rommeldossiers op alsof hij JENGA aan het spelen is.
Per 1 januari 2015 zijn gemeenten verantwoordelijk voor de financieringen en uitvoering van zorgtaken zoals de thuiszorg, dagbesteding en jeugdzorg. Dat de zorg daardoor dichtbij de mensen in de buurt georganiseerd kan worden, is een groot voordeel waar de SP al jaren voor pleit. Maar deze verschuiving van taken naar de gemeenten ging gepaard met enorme bezuinigingen van het Rijk.
In de jaren '90 begon de Rijksoverheid met de Postbus 51-commercials waarin werd verkondigd: "een beter milieu, begint bij jezelf". Sindsdien is er veel overheidsgeld en energie gestoken in bewustwordings-campagnes, consumentencampagnes en keurmerken.
Dit alles pas perfect in het neoliberale tijdsgewricht dat eind jaren '80 en begin jaren '90 opkwam en dominant werd.
Begin november is weer het jaarlijkse inspiratiefestival Let’s Gro. Dat festival wordt dit jaar voor de tweede keer afgesloten met een “Open Raad”. Tijdens die Open Raad kunnen inwoners van de stad hun idee komen “pitchen” voor gemeenteraadsleden. Vorig jaar liet de SP-fractie al weten hier niet bij aanwezig te zijn maar de wijk in te gaan.
In de jaren '90 begon de Rijksoverheid met de Postbus 51-commercials waarin werd verkondigd: "een beter milieu, begint bij jezelf". Sindsdien is er veel overheidsgeld en energie gestoken in bewustwordings-campagnes, consumentencampagnes en keurmerken.