Veel (sociale) voorzieningen zijn van onderop bedacht en ontstaan. Soms zonder dat de overheid hieraan te pas komt, soms met (financiële) steun van de overheid. De inzet en betrokkenheid van bewoners hierbij is vaak enorm. Maar hoe kwamen deze voorzieningen van onderop in het verleden tot stand?
Van de afgelopen jaren kan in elk geval één ding worden geleerd: huisjesmelkers hun gang laten gaan en een kamerverhuurbeleid voeren waar grote gapende gaten in zitten, leidt tot problemen in onze buurten. Jongeren die in kamerverhuur-panden wonen en bewoners eromheen zitten met de gebakken peren.
Een paar weken geleden ben ik van Groningen naar Amsterdam verhuisd en heb ik afscheid genomen van de gemeenteraad. Verhuiskosten: zo’n 700 euro (ik bewaar de bonnetjes wel), huren in Amsterdam: 1300 euro, het gevoel al het bekende achter mij te laten: geen prijskaartje aan te hangen.
"Zorgen voor jezelf, geven om een ander en krijgen wat je verdient". Dat was de boodschap van Minister-president Rutte tijdens het tv-debat over de toegenomen ongelijkheid in Nederland. Een mooie oneliner die redelijk klinkt, maar door Rutte een pijnlijke individualistische invulling krijgt die de ongelijkheid vergroot.
Nadat studenten van de Universiteit van Amsterdam dagen lang het Bungehuis bezet hielden, werd gisteravond door honderden studenten, promovendi en docenten het Maagdenhuis bezet. De actievoerders, verenigd in ‘De Nieuwe Universiteit’ eisen meer democratische zeggenschap op de universiteit.
Het bestuur van de Rijksuniversiteit Groningen heeft onlangs besloten dat het koffiebedrijf Starbucks een vestiging in de universiteits-bibliotheek mag openen. Uit onderzoek en acties van onze jongerenorganisatie ROOD blijkt dat studenten hier helemaal niet op zitten te wachten.
De arbeiders- en middenklasse van Griekenland viert feest. SYRIZA (Coalitie van Radicaal-Links) onze Griekse zusterpartij heeft bij de verkiezingen een monsterzege behaald. Griekenland, de bakermat van democratie, mag haar oude traditie voortzetten.
Het is niet altijd leuk om ’s avonds met mij op de bank te zitten. Als een soort Maarten van Rossem lever ik graag kritiek op wat er nu weer voorbij komt. De afgelopen weken had mijn lief, die het leven soms wat lichtvaardiger tegemoet treedt, het dan ook zwaar.
Ik word gelukkig niet fysiek bedreigd. Iedere dag leef ik in vrijheid. Soms worden mij beperkingen opgelegd waar ik het niet mee eens ben. Soms pleit ik voor beperkingen van vrijheden van enkelen waardoor anderen meer vrijheden krijgen. Hier zijn mensen het dan niet altijd allemaal met mij over eens.
Mede dankzij de SP-fractie in de Groninger gemeenteraad werd me deze week een mooie dag bezorgd. Dinsdag 9 december was de presentatie van mijn nieuwe boek ‘Het speelveld van de vrijheid’ in Boekhandel Godert Walter in de Ebbingestraat.
Veel (sociale) voorzieningen zijn van onderop bedacht en ontstaan. Soms zonder dat de overheid hieraan te pas komt, soms met (financiële) steun van de overheid. De inzet en betrokkenheid van bewoners hierbij is vaak enorm. Maar hoe kwamen deze voorzieningen van onderop in het verleden tot stand?
Van de afgelopen jaren kan in elk geval één ding worden geleerd: huisjesmelkers hun gang laten gaan en een kamerverhuurbeleid voeren waar grote gapende gaten in zitten, leidt tot problemen in onze buurten. Jongeren die in kamerverhuur-panden wonen en bewoners eromheen zitten met de gebakken peren.
Een paar weken geleden ben ik van Groningen naar Amsterdam verhuisd en heb ik afscheid genomen van de gemeenteraad. Verhuiskosten: zo’n 700 euro (ik bewaar de bonnetjes wel), huren in Amsterdam: 1300 euro, het gevoel al het bekende achter mij te laten: geen prijskaartje aan te hangen.
"Zorgen voor jezelf, geven om een ander en krijgen wat je verdient". Dat was de boodschap van Minister-president Rutte tijdens het tv-debat over de toegenomen ongelijkheid in Nederland. Een mooie oneliner die redelijk klinkt, maar door Rutte een pijnlijke individualistische invulling krijgt die de ongelijkheid vergroot.
Het bestuur van de Rijksuniversiteit Groningen heeft onlangs besloten dat het koffiebedrijf Starbucks een vestiging in de universiteits-bibliotheek mag openen. 
De arbeiders- en middenklasse van Griekenland viert feest. SYRIZA (Coalitie van Radicaal-Links) onze Griekse zusterpartij heeft bij de verkiezingen een monsterzege behaald. Griekenland, de bakermat van democratie, mag haar oude traditie voortzetten. 
Het is niet altijd leuk om ’s avonds met mij op de bank te zitten. Als een soort Maarten van Rossem lever ik graag kritiek op wat er nu weer voorbij komt. De afgelopen weken had mijn lief, die het leven soms wat lichtvaardiger tegemoet treedt, het dan ook zwaar.
Ik word gelukkig niet fysiek bedreigd. Iedere dag leef ik in vrijheid. Soms worden mij beperkingen opgelegd waar ik het niet mee eens ben. Soms pleit ik voor beperkingen van vrijheden van enkelen waardoor anderen meer vrijheden krijgen. Hier zijn mensen het dan niet altijd allemaal met mij over eens.
Mede dankzij de SP-fractie in de Groninger gemeenteraad werd me deze week een mooie dag bezorgd. Dinsdag 9 december was de presentatie van mijn nieuwe boek ‘